NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ حَنْبَلٍ
حَدَّثَنَا
إِسْمَعِيلُ
حَدَّثَنَا
أَيُّوبُ
عَنْ سَعِيدِ
بْنِ
جُبَيْرٍ
قَالَ قُلْتُ
لِابْنِ عُمَرَ
رَجُلٌ
قَذَفَ
امْرَأَتَهُ
قَالَ فَرَّقَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
بَيْنَ
أَخَوَيْ
بَنِي الْعَجْلَانِ
وَقَالَ
اللَّهُ
يَعْلَمُ أَنَّ
أَحَدَكُمَا
كَاذِبٌ
فَهَلْ
مِنْكُمَا تَائِبٌ
يُرَدِّدُهَا
ثَلَاثَ
مَرَّاتٍ
فَأَبَيَا
فَفَرَّقَ
بَيْنَهُمَا
Said b. Cübeyr (r.a.)'den;
demiştir ki: Ben İbn Ömer'e;
Bir erkek karısına zınâ
suçu isnâd etse (bunların araları ayrılır mı?) diye sordum da, (bana);
Rasulullah sallâllahu
aleyhi ve sellem (bu durumda olan) Aclan oğullarından iki (dîn) kardeşi (yâni
iki müslüman karı-koca'yı) biribirinden ayırdı ve "Allah biliyor ki
biriniz yalancıdır. İçinizden tevbe edecek bîri yok mu?" diye sordu ve
bunu üç defa tekrarladı. (ikisi de böyle bir suçu kabullenmekten) kaçındılar.
Bunun üzerine (Rasûl-i Ekrem) onları biribirinden ayırdı, cevâbını verdi.
İzah:
Buhârî, talâk; Nesâî,
talâk; Ahmed b. Hanbel, II, 11.
Birbirlerinden
ayrıldıkları bildirilen kimseler Uveymir ile karısı Havle'dir. Bütün rmVminler kardeş olduğu için
metinde bu karı-koca
için tağlib yoluyla "ehaveyn" ifâdesi kullanılarak kendilerinden iki
kardeş diye bahsedilmiştir.